Adios Bolivia y ola Peru!

Vanmorgen vroeg uit de veren, want we hadden een vliegtuig te halen. Om 6u ging het wekkertje en sprongen we uit bed de ijzige kou in, om de laatste spullen in onze backpack te proppen. Hoe is het mogelijk, maar het past al bijna niet meer. Even flink wat lawaai gemaakt voor de stappers onder ons. Zonder ontbijt, want het stond nog niet klaar, ons op het vliegveld verwarmt aan de heaters. Dit keer geen speelgoedvliegtuig maar een echte. Femke is weer aan de race, misschien toch even langs de dokter in Cusco. Na een vlucht van 45 minuten, kwamen we al vroeg aan in La Paz. We lieten ons naar ons oude hostel rijden, waar we de backpacks even konden stallen. Hier hebben we even lekker gechilled, een lekker ontbijtje genoten met scrambled eggs, in de zon gezeten en naar Wimbledon gekeken. Tot groot verdriet van Mariska, verloor Rodger net aan.
Door de hoogte en de zon zijn we helemaal uitgedroogd. Onze huid schilfert en we moeten ons nodig re-hydrateren. We kochten dus even dikke creme om ons later van top tot teen in te smeren.
Toch maar even de stad in om wat eten te scoren en wat souvenirs te kopen. Hierna snel terug naar het hostel, om de tassen op te halen (en nog even te schijten, je weet maar nooit wanneer je weer kan). Op naar de busterminal per taxi, waar we de bus instappen voor de lange rit van La Paz naar Cusco. Wederom zeer veel luxe en beenruimte, dit hebben toch weer goed voor elkaar, met Salvador dit keer.
Bij de grensovergang moesten we uitstappen en de grens oversteken. Het was al donker en een beetje onguur met overal onofficiële eenmanszaakjes in het wisselen van geld. Vrouwtjes die aan tafeltjes buiten geld zitten te tellen.
Een Australisch jongetje, met zijn ouders woonachtig in La Paz, klampte zich aan Femke vast en was er niet meer vandaan te slaan..
De busreis viel tegen. IJskoud hadden we het en we hebben niet veel geslapen voor ons gevoel. Onderweg kwamen er zes politiemannen de bus binnenstormen ter controle op?
12 uur duurde de busrit en we kwamen rond 4u Peruaanse tijd aan in Cusco. Dit viel even tegen, want we hadden het hostel pas voor de aankomende nacht geboekt. Toch maar daarheen gegaan en een bed geclaimd. We konden dus nog even gaan slapen! Kapotmoe..
Het is een megagroot hostel en we slapen met Connor uit Ierland en Alex uit Engeland op de kamer. Gezellige gasten. We hebben recht op een gratis t-shirt, omdat we in drie dezelfde hostels in verschillende steden hebben geslapen. Altijd leuk.
Eerst maar eens naar de dokter voor Fem haar klachten. Bij binnenkomst werden we ontvangen door de doktersassistent die alle controles bij Femke ging doen. Met een saturatie van 87% dacht Maris dat het apparaat stuk was. Toch maar even bij zichzelf testen en zij had ook een saturatie van 87%, pfieuw. Bij de dokter binnen vertelde hij ons dat het waarschijnlijk een bacteriële infectie of een parasiet was. Voor beide medicijnen meegekregen. Nu hopen dat het snel over is.
Inmiddels is het al middag en zijn we wel toe aan het verkennen van de stad. De oudheid straalt er van af! We kijken ons ogen uit en zijn blij dat we uit die stinkend van een La Paz zijn en hier ons hart kunnen ophalen. Er zijn hier ontzettend veel kerken, die we niet allemaal gaan bezoeken, dat is weer wat te veel van het goede. Wel zijn we in de Compañia de Jesus geweest. Er zijn ontzettend veel pleintjes en hofjes en op de marktjes die je overal vindt, zijn veel mooie gekleurde spullen te koop. Op het centrale plein troffen we een straatkunstenaar, die zo getalenteerd was en zulke mooie dingen bij zich had, dat we allebei wel een schilderij moesten kopen!
Onderweg naar de plaza de San Fransisco stuitten we op een jongens basisschool en we waren zo brutaal om er naar binnen te lopen. De bewakers lachten ons vriendelijk toe en stimuleerden ons om door te lopen. Alle mannelijke docenten lopen in pak en alle vrouwelijke docenten hebben een grijze overjas over hun kleding. Ze waren allemaal super aardig tegen ons en we mochten de hele school bekijken. We werden zelfs een klaslokaal ingetrokken en hebben de boel even op stelten gezet. Mooi om te zien hoe gedisciplineerd de kinderen zijn, ze waren aan het marchanderen op het schoolplein onder leiding van een lerares.
We moesten nog onze jungle tour naar de Machu Pichu boeken, dat hebben we uiteindelijk gedaan in ons hostel. Niks kan hier met creditcard betaald worden, dus we moesten heel veel pinnen, wat gelukkig lukte.
Het werd al donker en we liepen langs een kerkje. Daar hebben we een deel van de avondmis bijgewoond en natuurlijk wat aan de collecte gegeven.
We aten even snel wat en we waren precies op tijd in de bar van het hostel om de pub quiz bij te wonen. We werden een team met twee kiwi's en onze teamnaam zou worden "Pisco in my pants". Deze wonnen we helaas niet, maar we wonnen wel wat shots voor beste teamnaam. Verder was het wat saai en we waren moe, dus vrij vroeg naar bed.

De volgende ochtend besloten we vroeg op te staan om onszelf een gratis toegang tot de kathedraal te verschaffen. Normaal gesproken betaal je hier voor om deze als museum te mogen bezichtigen, maar wij zoals het echte Hollanders betaamt, schoven aan bij de mis rond 8.45u zodat we gratis konden binnen lopen.
Daarna gingen we maar eens ontbijten bij een heel leuk tentje. Het was een verademing om een yoghurt met fruit, noten en honing naar binnen te werken. We drentelen door de kleine smalle straatjes, waar een hoop boetiekjes te vinden zijn.
In het Inca museum was veel over de geschiedenis van de Inca's te leren, maar wij stierden er door heen. Snel nog naar het Santa Domingo, een Inca klooster. In een gids hadden we geen trek, we trokken ons eigen plan. Dus na een kwartier stonden we ook hier weer buiten. We wilden namelijk op tijd op Plaza de Armas zijn voor een gratis tour met een Engelstalige gids. Na een half uur waren we het al zat en zijn we afgehaakt. Dan maar lunchen, bij het leuke tentje van vanmorgen.
De enige trekpleister die we sowieso nog wilden zien, was de San Pedro market. De markt viel ons niet tegen. Hij was groot en alle dagelijkse benodigdheden waren er te vinden. Kleding, tassen, fruit, brood, vlees (inclusief koeiensnuiten en varkenspoten), vis, kaas en kruiden. Ondertussen was de wedstrijd Brazilië - Duitsland begonnen en veel mensen zaten op een klein tv'tje de wedstrijd te kijken. Tot onze verbazing werd het al snel 5-0 en hebben we de tweede helft in het hostel gekeken. Iedereen was natuurlijk in shock. Verder deze dag even gechilled, onze tassen ingepakt voor morgen én alvast voor de terugreis. Vanaf morgen gaan we vier dagen op pad in de jungle om te mountainbiken, te hiken en te ziplinen, om vervolgens op dag vier bij de Machu Pichu uit te komen. We hebben geluk, want we arriveren morgen als het goed is op tijd in ons hostel om daar de wedstrijd Nederland - Argentinië te zien!

Adios!