Spannende uurtjes op zee en surfvibes in Uluwatu

Na deze slechte eerste nacht gaan we eerst lekker ontbijten met Linda bij Bajo Taco. We boeken een 1-daagse tour naar Komodo, Padar Island, Pink beach en Manta point bij Alexandria voor 400.000 rupia. Dan weer even naar het hostel om onze spullen te pakken, want we hebben besloten om naar de Atlantis beachclub te gaan om daar te chillen. Het is lekker weer en we hebben behoeft aan wat rust. Het hostel is geen fijne plek, te drukkend warm.
We houden een 'taxi' aan op straat. Na 10 minuutjes rijden zijn we er al. Het strand ziet er niet uit, zwartig vol groep. Maar maakt niet uit, ze hebben twee zwembaden en het ziet er luxe uit verder. We zijn, samen met een ander stel, de enige gasten haha. Toch hebben ze iets van 10 man rondlopen aan personeel.
We liggen de hele middag heerlijk op de bedjes en eten en drinken lekker wat.
Om 17u zou onze 'taxi-chauffeur' ons weer op komen pikken. Hij appt al dat het iets later wordt. Helaas voor ons ligt het in the middle of nowhere verder, dus een taxi vinden we hier niet snel. 40 minuten later arriveert hij pas. Lekker bezig gap..

Nu douchen en wat eten. De douches zijn prima, wel koud water, dat hoort er hier bij.
Gegeten bij la cochina, een Italiaanse tent. Heel druk, maar dan ook echt heel erg lekker. Dan gaan we weer terug na wat kletsen en een drankje bij het hostel. Beetje vroeg slapen, want we moeten om 5.30u bij het boekingskantoortje zijn, pffffff.

Dave heeft de kleppen van de airco iets verzet naar boven, zodat ie het wat minder koud had. Nu krijgt Maris 'm de hele nacht in haar mik. We worden gewekt door het kattengejank van de moskee rond 4u. Dit is toch niet normaal. Luidsprekers erop alles, vlak naast ons hostel.
We lopen naar de ticketoffice, krijgen snorkelspullen mee en lopen naar de haven. We worden verdeeld over ongeveer 4-6 boten. Er komt last minute nog een Duitse zoon en vader aan. Ze wisten van niks, maar toch worden ze toegelaten op de boot, waardoor we met z'n dertienen, plus 3 man personeel aan boord zitten. Ook de meest boring groep ever. Wat een Henkies..
We varen als een van de eersten de haven uit, maar links en recht stiert iedereen ons voorbij. Gvd, wat is dit? Eenmaal op open zee, komen we bijna niet meer vooruit. De motor hapert, lekt een soort van olie, loopt te roken en als klap op de vuurpijl staat er ook een laag water in het motorgedeelte. Hebben wij dit? En raken we nog veilig aan wal?
De golven worden wat heviger en er wordt gezegd dat we niet naar Komodo gaan, nou eigenlijk geen van de punten die ons beloofd is.. We gaan naar Rinca island toe. Vind je het gek met zo'n kutboot die 10 km/u vaart? Zo kom je natuurlijk nergens! En maar blijven volhouden dat het aan het slechte weer ligt. Lees: stralend blauwe lucht met wat golven, oké.
We balen als een stekker. Maris heeft het al weken over Padar Island, die is chagrijnig. Dave is bang dat ie moet gaan zwemmen, terwijl Maris rustig haar muziek luistert. Nou dit wordt een leuke dag.
We zetten er ons toch overheen, we moeten wel en meren aan op Rinca Island na 3,5 uur varen. We klagen als groep over de boot. Misschien dat we met anderen terug kunnen varen of dat ze een andere boot kunnen sturen. Echt veilig voelen we ons niet.
We blijken ook met 16 man op de boot te zitten , terwijl er maar 13 op kunnen. Klant is hier geen koning, we worden genegeerd en zullen met dezelfde boot terug moeten..
We moeten ook nog 250.000 rupia per persoon betalen voor de entree van het park en de ranger die meeloopt. We doen de medium route en zien al snel de Komodo varaan. Wat een machtige beesten! Ze komen niet heel dreigend over, maar liggen lui in de zon. We maken nog een selfie met een varaan, met de ranger als fotograaf.
De zon brandt op ons lichaam, na ongeveer 1,5 uur zijn we weer terug bij het beginpunt. We drinken een koude 7-up.
Dan komen we andere meiden tegen van het hostel, die de tour bij het hostel zelf hebben geboekt. Zij doen dus ook de andere route vanwege het slechte weer.
Dat is dan wel weer een soort van geruststelling, dat we niet de enigen zijn.
We varen door naar een ander eiland, naam vergeten. Daar kunnen we wat snorkelen. Niet heel boeiend, maar wel even lekker gezwommen.
Dan naar Kalor Island. Hetzelfde verhaal eigenlijk. We zitten lekker op de boot in de zon, al met al een prima dagje. Wel overheerst de teleurstelling, dat is logisch. Ook omdat dit onze laatste dag hier is. Rond 17u waren we weer in de haven.
We gaan verhaal halen bij het boekingskantoortje en uiteindelijk kregen we 50.000 pp terug. Is toch wat. Ze waren wel bereid concessies te doen, mochten morgen ook op de tour en hij ging bellen met de kapitein en anderen, ook omdat wij volhielden dat de rest van de boten wel hun normale programma hadden gedraaid.
Later bleek dat weer anderen in ons hostel ook niet naar Komodo/Padar waren geweest. Mmm oké, zitten wij dan zo fout en lag het toch aan de 'hoge' golven? Ach ja wie zal het zeggen..
Nou ja klaar met deze dag. We douchen lekker, checken alvast in voor onze vlucht morgen en gaan eten bij de Bajo Taco.
We zijn kapot, verstaan ons zelf niet door het gelul van de moskee de hele avond.
Lekker vroeg naar bed, gelukkig slapen we deze nacht wel redelijk.

De volgende morgen staan we om 6.45u op, worden met een taxi naar het vliegveld gebracht. We zijn zo overal doorheen. Onze vlucht vertrekt op tijd!! Om 8.40u vliegen we de lucht in, weg van dit oord :-). Wel nog 12 euro extra betalen voor ons overgewicht, niet die van ons ;-) wel voor de bagage. We mogen 10kg pp meenemen, we hebben 28kg. Vandaar trouwens dat al die locals zoveel aan handbagage meezeulen, daar wordt totaal niet op gelet. Op de heenweg deden ze trouwens niet moeilijk over deze extra kilo's.

Rond 10u komen we op Denpasar aan. We bestellen een go-jek chauffeur als we nog WiFi hebben. Deze was nog wat lastig te vinden zo op de parkeerplaats zonder WiFi, maar uiteindelijk vinden we hem. Hij rijdt ons in een uurtje naar Uluwatu, waar we een kamer hebben geboekt in een soort villa, BoHo hills. Het ligt weer drie hoog achter zeg maar.. Dus over een soort kronkelweg met kuilen, hebben wij dit weer geboekt? Zucht..
Het is wel een mooie villa, met een prachtige kamer direct aan het zwembad, als je de schuifdeuren opendoet, dan kan je er zo instappen. Heel geinig. We huren een gare scooter van de villa, met twee gare helmpies. Er zit geen vulling meer in. Een scooter is hier echt onmisbaar, anders kom je echt nergens. Eerst tanken, want ook de tank is tot op de bodem leeg..
We scheuren naar Thomas beach, Padang Padang, een paar keer verkeerd gereden door de slechte aanwijzingen van Mariska, Dave pissed. We eten er wat bij de warung daar. Dan door naar Nyang Nyang beach, wat we niet goed kunnen vinden. Uiteindelijk gaan we niet helemaal naar beneden, ietwat steil. Dit is wel het meest rustige strand van Uluwatu.
We rijden naar de Single Fin bar, een bekende surfbar waar je de zonsondergang goed kan bekijken. Een beetje gehypet allemaal als je het ons vraagt.. Zeker een gezellige bar, maar we hebben al snel een houten kont van die hoge houten stoeltjes, die heel hip worden bevonden. Na een hapje en een drankje gaan we weer.
Nu de zonsondergang bekijken bij de Uluwatu tempel. Niet normaal hoe druk! Zeker 600 mensen daar, allemaal met een paarse sarong om hun heupen. Toch lopen we er een uurtje rond en schieten wat foto's. Overal aapjes, die van alles meejatten van de toeristen. Oppassen dus. We lopen beide kanten even op, het is een mooie zonsondergang met uitzicht op de tempel en aan beiderzijds hoge kliffen. Een prachtig gezicht, dat wel. Verder moet je wel over de Aziatische koppies lopen.
De apen doen in het avondlicht nog een wippie. Maris maakt foto's, waarop de aap boos wordt en al klaar staat om aan te vallen haha. Snel wegwezen hier!
We gaan lekker terug naar de villa. Zeker ook omdat de weg terug best slecht is, dan zijn we voor het donker terug. Op de terugweg zijn er een stuk of 5 lokale jongens op drie scooters die achter ons aan rijden. Ze blijken de villa te willen zien en vragen naar de receptie. We wijzen ze de verkeerde kant op ;-)
We chillen wat en vooral Dave valt al vroeg als een blok in slaap.

Na een lekker nachtje ook alweer vroeg op. We maken ons op voor weer wat gescooter en een stranddagje. Maris klaagt over een stip op haar foto's en ziet een zandkorreltje zitten in haar lens. Dit is waarschijnlijk met het verwisselen van de lens gebeurd.
Beetje eng om dit zelf te verwijderen, maar ja anders wordt het 12 km scooteren naar een drukker gedeelte. Uiteindelijk toch zelf gelukt. Hopelijk is het allemaal goed gegaan. We appen de taxidriver van go-jek van gisteren of hij zin heeft om ons morgen om 8u naar Padangbai te brengen voor 300.000 rupia (à la go-jek prijzen). Dit wil hij wel, dus helemaal top. De rit zal zo rond twee uur duren denk ik. Dan boeken we in de haven onze vaart richting Gili Air wel. Dit is volgens ons de goedkoopste manier om daar te komen.
We gaan als eerste naar Green Bowl Beach, het is nog een beetje bewolkt.
We moeten heel wat trappen af en het water staat heel hoog. Dave is kapot, ook nog zonder ontbijt in z'n maag. Een paar durfals gaan er surfen. Natuurlijk kunnen wat Aziatische selfiesticks ook niet ontbreken..
Voor het ontbijt rijden we naar Bingin Beach. Een leuk, klein strand tussen de rotsen met een supervibe. We eten weer wat bij een warung.
Omdat het water hier ook hoog staat, rijden we nu naar Dreamland Beach. Dit is eeg toeristisch, maar oké we vleien ons neer op het strand. De bedjes kosten iets meer dan gedacht, de vrouwtjes daar durven er 150.000 rupia, 10 euro ongeveer, voor te vragen, wat denk je zelf? Het is Bloemendaal niet.. ;)
Ondertussen kijken we naar het schouwspel van de fotosessies van toeristen, de dames die iedereen ongevraagd in hun schouders beginnen te masseren en je er dan een willen aansmeren, halen een biertje/colaatje bij de warung. We liggen heerlijk en de zon schijnt weer volop.
Na een paar uur gaan we lunchen, een lekkere curry en een club sandwich, mmmm. Het eten is heerlijk hier.
We scooteren dan weer verder, want eigenlijk willen we weer naar de villa om daar te relaxen. Het gaat best hard met het kleurtje, dus misschien wel zo verstandig.
Maar niet voordat we nog wat geshopt hebben. We gaan wat surfwinkeltjes binnen, waar we oa een nieuwe pet en nog een singlet voor Dave scoren.
Nu lekker naar de villa. Blijken we niet te kunnen zwemmen, omdat het zwembad net schoongemaakt is.. Hebben wij dat haha. Dan maar het reisverslag schrijven en wat patiencen.
Lekker gedoucht, geluierd, pizza besteld. Topavondje zo.