Buenos Aires

Buenos Aires

Gelukkig we hebben de rest van kerstavond toch nog gezelligheid gehad. :-)
Eerst zijn we naar het feestje in ons eigen hostel gegaan, en het was deze keer ook echt een feestje. Gezelligheid! Daarna met de hele meute naar de club, de Pacha en die schijnt wereldwijd beroemd te zijn. We kopen bandjes in ons hostel en zijn daarmee zogenaamd VIP gasten. Als we aankomen echter moeten we met zijn allen een paar minuten in de regen wachten. Nou goeie binnenkomer als VIP toch? Jammer...maar het mag de pret niet drukken. We ontmoeten twee Argentijnse broers Julio en Nicolas en dat is wel lachen. Ze reizen samen rond en vertrekken morgen naar Uruguay. Dan moet je natuurlijk de laatste avond nog goed op stap. Het wordt een lange en gezellige nacht en als we terug in het hostel komen kunnen we meteen douchen en weer door want we hebben een wandeltocht door de wijk Boca geboekt. Die zou om 11u beginnen en we melden ons fris en fruitig en netjes op tijd. Horen we aan de receptie dat die vandaag toch niet doorgaat. Er is met kerst zowiezo niets open dus iets anders is er eigenlijk ook niet te doen. Daarom duiken we maar ons bed in, gelukkig heeft de airco onze kamer goed gekoeld en is het vandaag ook niet meer zo warm.
Rond 15u besluiten we dan toch maar naar beneden te gaan. Niemand heeft zo te merken echt een doel voor deze dag en we gaan maar even een hamburger snacken verderop. Wie zien we daar lopen? Het is Bonnie, die we nog kennen uit Ushuaia. Even gezellig gekletst voordat ze naar de milonga gaat om tango te dansen. Ook zij was te vroeg en moet twee uur overbruggen. Nou, het is perfect terrasweer. :-)

Nadat we weer terug zijn in ons hostel gaan we voor de verandering maar weer eventjes slapen. Niet te lang want daarna gaan we nog een hapje eten. We besluiten om naar het gezellige pleintje in San Telmo te gaan en dat is een goede keuze. Als we aankomen staan de terrasjes al klaar, het is er gezellig druk en er is een heel goeie band aan het spelen. Het eten smaakt heerlijk en we doen erna nog een drankje. Toppie! Overal worden er tromels vandaan gesleept en mensen beginnen spontaan te spelen. Erg leuk.
Bij terugkomst in het hostel komt het feestje net ten einde. Het is ook al twee uur. Zo te zien was het geen bijzonder leuk feestje dus we hebben niets gemist. De meeste mensen zijn middags al begonnen met drinkspelletjes en liggen op tijd in bed. Op 1e kerstdag gaat er ook niemand naar een club, waarschijnlijk zijn ze niet eens open. Dus wij gaan ook slapen en zijn warempel de laatsten van onze dorm die naar bed gaan. We hebben zelfs de twee Australische partybabes verslagen haha.

Als we ochtends wakker worden komen we erachter dat iedereen van onze kamer weer vertrekt, behalve het meisje dat nog geen een avond in haar eigen bed heeft geslapen. Dus in principe zijn we alleen. We zijn erg benieuwd wie we er voor terug krijgen!
We melden ons om elf uur aan de balie, voor de Boca tour, we zijn met 7 mensen. Relaxed dat is dus niet te massaal. Onze gids is een leuke jonge meid die heel spontaan met ons op stap gaat. We gaan eerst langs ons collega hostel en daar blijken er nog heel veel mensen mee te gaan. In totaal zijn we nu met 25. We gaan met de bus naar de Boca wijk toe en moeten goed op onze tassen passen voor de zogenaamde zakkenrollers. In praktijk blijkt dit wel mee te vallen. Geen enge dingen gezien of meegemaakt.
La Boca is een ongure buurt, oa la bombonera, het voetbalstadion van de Boca Juniors is er te vinden en een erg toeristisch gedeelte wat de traditionele, oude wijk Boca weergeeft. Eerst bezoeken we het stadion met natuurlijk volop aandacht voor Diego Maradonna, de nationale held. Erg leuk om te zien, de hekken en tribunes staan zo dicht op het veld dat dit een van de meest gevaarlijke stadions ter wereld is. Mensen klimmen in hekken en worden platgedrukt door de passionele Argentijnse voetbalsupporters.
Met zijn camito's ofwel gekleurde huisjes is de wijk een erg bont maar prachtig gezicht. We gaan eerst lunchen en een meisje uit NY dat al de hele tijd loopt te klagen en te zeiken over hoe moe ze wel niet is, wil terug naar het hostel om te slapen. De gids moet met haar mee terug lopen naar de bushalte. Slim van haar dat ze überhaupt op de tour mee is gegaan hoor.
Nog wat rondgelopen, uiteraard veel foto's geschoten want het is zo'n fotogeniek straatbeeld.
Rond 18u waren we weer terug, toen zijn we even in bed gaan liggen. We hebben nieuwe roommates gekregen, namelijk een jongen en 3 meiden studerend in Washington DC, uit de landen USA, Colombia en Argentinië. De jongen is een echte druktemaker, vaak scheldend, fuck dit fuck dat en we snappen de combinatie tussen die 4 dan ook echt niet.
Wijzelf zijn nog even wat gaan eten 's avonds bij een supergoedkoop tentje met megaschnitzels. Zoals een gezegde hier luidt; "be vegeterian, more meat for us!" We zijn geheel aangepast aan de Argentijnse leefstijl, want we eten tegenwoordig niet voor 22u 's avonds. Lekker gegeten dus en rond 1u gingen we proberen te slapen, want waren kapotmoe en moesten fit zijn voor de gauchotour morgen.
Nou slapen kwam natuurlijk niet veel van. De een na de ander kwam lawaai maken. Onze andere kamergenoot Benedikt uit Duitsland ging ook feesten beneden en om 6u kwamen ze met veel bombarie terug in de kamer. Pffff nou dan maar gaar naar de gaucho's.

Om 9u vertrok ons busje naar de estancia op een uur buiten de stad. We waren de enigsten van ons hostel en verder alleen maar ouwe rakkers. Lekker dan. De activiteiten vielen ons echt tegen. Beetje een suf ritje maken op een kinderpaard, wij wilden natuurlijk galopperen haha. Ondertussen zo'n nepfotograaf die foto's maakt echt zo stom.
Ook de lunch, de bbq was mwoah. We zaten aan lange tafels en een man vroeg Maris of ze wel meer at dan alleen brood, omdat ze haar worst met ingewanden aan de kant schoof alsof ze daar geen zin in had. Nou dat was natuurlijk ook zo. Een vieze bloederige zwarte worst prijkte op de rand van het bord. Waar bemoeide die ouwe lul zich mee.
Het vlees bestond overigens alleen uit een vetrand, mmmmmm. Ondertussen werden we vermaakt door een dansend paar en een zanger met gitaar. Tot overmaat van ramp werden alle landen aangehaald waar de gasten vandaan kwamen en natuurlijk waren de Nederlanders de sjaak om een liedje te mogen zingen in je moerstaal. Je raadt het al, we waren de enige Nederlanders en moesten wel opstaan toen wij ons krampachtig stil hielden toen er "Hollanda" werd omgeroepen. Zo gênant! Iedereen wees naar ons terwijl Maris nog een blaadje sla aan haar lippen had hangen en net deed alsof ze gek was.
Uit pure wanhoop hebben we maar hup holland hup gezongen voor 100 man, waarbij we na 1 zin de tekst al vergeten waren.. OMG!
Maar goed gelukkig gingen ze ook nog een klein showtje met de paarden doen, wat wel erg leuk was. Keihard galopperend en typisch Argentijnse kunsten te paard kwamen voorbij. Echt gaaf om te zien. Nog een positief punt te noemen van deze dag was de pauw, waar Coba maar van bleef zeggen dat ze er niet over uitkon hoe mooi die beesten zijn.
Na te hebben gestikt van de kou in het busje terug, waren we ongeveer 18u terug.
Weer maar een powernap gedaan. Coba kon weer niet slapen, want onze kamergenoten zijn niet de stilste. Maris nog wel even geslapen. Dat maakte ook dat Maris het nog wel even trok om naar het andere hostel te gaan voor een drankje en vervolgens met de roomies naar de club Lost, een hiphop avond. Mariska waande zich in de film Step up, overal werd gebatteld door negers en hiphop mensen. De breakdance moves waren niet van de lucht! Leuke avond gehad en om 6u in bed. Wederom amper slaap, want twee Israelische meiden waren dit keer met zakjes aan het kraken. Lachen hoor dit hostel..

Deze ochtend moesten we op souvenirjacht. Eerst naar la Boca met de bus, dat durfden we nu wel aan. Bij een leuk winkeltje hadden we wel een paar dingetjes gespot. Wij een goede deal gemaakt, maar Mariska moest nog even wat andere dingen hebben ook. Ondertussen had de verkoper niet het beloofde aantal items in de zak gedaan. Daar kwamen we natuurlijk pas achter toen we de winkel al uit waren. Maar daar laten wij het natuurlijk niet bij zitten! Wij weer terug en een flinke discussie gevoerd. Uiteindelijk hebben we het geld teruggekregen en hij heeft zijn 'shit' kunnen houden. Haha jammer voor hem, ergens anders hebben we daarna dezelfde deal gemaakt namelijk. :-). Daarna naar Palermo, mooie graffiti gezien en de rest van de souvenirs zijn in de pocket. We hebben ook nog even in de mooie oude van hout gemaakte metro gezeten, alweer een tip van lekker Chris Zegers, maar helaas was dat niet meer dezelfde metro en zat deze onder de graffiti. Het interieur was wel heel mooi. Omdat het loket voor de kaartjes gesloten was hebben we ook nog zwart moeten rijden. Op de terugweg komen we langs een kiosk waar Coba een gave koelkast magneet spot, en die kost 8 pesos. Geen geld natuurlijk. We hebben echter alleen nog een biljet van 50. Daar heeft meneer niet van terug. Als we ons kleingeld bij elkaar tellen komen we op 7,85 uit. Daar wil hij de magneet niet voor kwijt, even ter verduidelijking het tekort is eur 0,02! Nou jammer maar helaas dan maar. We gaan weer terug naar het hostel en ploffen in de bar neer. Daar ontmoeten we weer Jonnie en Tom en bestellen samen Chinees. Ook lekker!
We gaan al snel naar de Irish pub met Jonnie, een paar Engelse meiden en een paar Nederlandse. Echt gezellig en vooral de Nederlandse meiden waren hilarisch. Later naar een soort van salsaclub geweest, nou de mannen waren echt vreselijk. Je moest ze letterlijk van je afslaan, want ze hadden hun tong op hun knieën hangen en waren bijna niet af te wijzen omdat ze bleven proberen! Ongelooflijk die kleine, opdringerige gnomen!
Uiteindelijk rond 6u thuis en we hebben om 11u de shuttlebus naar het vliegveld!
Wel echt ontzettend jammer dat we nu weggaan, maar aan al het leuke komt een eind!