Het groene noorden

Zoals gezegd had ik donderdag een rustige, laatste dag in Bangkok. Ik heb uitgecheckt, iets te laat dus ik moest een boete betalen. Ik mocht wel mijn backpack stallen. Zomaar half op straat in een steegje naar het hostel toe. De vrouw die bij het hostel hoort, let er dan op. Het zal wel goed gaan met half Bangkok wat langsloopt..
Ik loop wat over Khao San road en ik wil even chillen, dus loop mijn oude hotel binnen. Direct naar de 6e verdieping, naar het zwembad. Ik stier door, net alsof ik weet wat ik aan het doen ben. Niemand vraagt naar mijn zwembadticket. In een onbewaakt ogenblik jat ik een handdoek van het hotel. En dus lig ik prinsheerlijk, in mijn onderbroek en bh aan het zwembad haha. Gezwommen, gelegen, onbeschaamd gebruik gemaakt van de WiFi en nog wat vooruit geboekt. Onder andere de vlucht van Krabi naar Phnom Phen, Cambodja.
Rond 17u heb ik een terrasje gevonden, heerlijk in een zijstraatje, inclusief oplaadmogelijkheden. Erg fijn, want opladen was niet gelukt vanmorgen. De stopcontacten waren zo gaar dat alles los zat, dus de boel niet oplaadde. Ik was al in de weer geweest met touw en dergelijke om het te laten werken, maar helaas haha.
Mijn backpack staat er nog! Nog wat eten halen op straat.
Om 19u was ik in het boekingskantoortje, waar ik opgehaald zou worden voor de nachtbus.
Er wordt niets gezegd of uitgelegd, je moet maar hopen dat het goedkomt. In Nederland gaat men echt niet zo met klanten om!
Toch komt het weer goed, want ik moet meekomen met een mannetje. Ik ren achter hem aan, maar hij gaat andere mensen ophalen. Een vrouwtje roept nog wat naar mij, maar ik negeer haar en ren door om hem niet kwijt te raken. Vervolgens word ik naar buiten gedirigeerd, waar blijkbaar de rest van de groep steeds wacht tot iedereen is opgehaald haha. Dat had ik niet door..
Joep lacht me hierom uit en zo raak ik aan de praat. We gaan naast elkaar zitten in de bus en een heel gesprek volgt. Erg gezellig.
De busrit is 10 uur, onderweg wat gegeten, een of ander Thais soepje. Toch nog wat kunnen slapen. Om 6.30u komen we aan. Ontbeten met een broodje. Het is wat frisjes nog, dat is bekend van het noorden van Thailand.
Joep heeft geboekt in het Deejay hostel, ik zit in een andere die vlakbij zit. Voor de volgende nacht boek ik ook voor dat hostel, zodat ik met Joep en Daniel op de kamer zit. Daniel en Joep hebben elkaar al eerder ontmoet in Bangkok. Ik loop samen met Joep richting mijn hostel en kan meteen mijn kamer in. Heerlijk gedoucht. Wel wat krap, want de douche zit in het toilet. Meteen boekte ik de olifantentrip voor maandag, een tip die ik kreeg van Aaron. Hij kende de eigenaar. Het is een verzorgingskamp voor zieke olifanten en je mag de dieren voeren, wassen in de rivier en met ze wandelen, maar niet op gaan zitten.
Bij mijn hostel ontmoet ik Rieke, een Duitse die 6 jaar in Nederland heeft gewoond. Ze wil naar de Toi Suthep tempel, dus ik sluit me aan. We lopen eerst samen naar het Deejay hostel en Joep en Daniel wachten op ons. Een bh-loze Engelse sluit nog aan en gezamenlijk nemen we een songthaew, een soort truck met overdekte bankjes, richting de tempel. Voor 1000 bath mogen we mee heen en terug, best een bedrag, maar het is ook ong. 40 minuten rijden. De tempel en het uitzicht zijn mooi, het gezelschap goed en de wafel na afloop ook :-)
Eigenlijk wilden we ook nog naar Doi Inthanon NP en voor 3500 bath alles totaal wilde hij ons daar wel heen rijden, het zou 1,5 uur rijden zijn.. Vol goede moed stapten we in. Na 45 minuten rijden, stopten we bij zijn huis. Hij wilde de songthaew inwisselen voor een mini van. Die andere zou het niet halen de berg op, vertelde hij. In eerste instantie geloofden we dat, maar na nog 45 minuten in de auto, keek Joep op zijn navigatie en bleek dat het nog steeds 1,5 uur rijden was. Hij was dus gewoon totaal de verkeerde kant opgereden om zijn auto om te ruilen... Wij waren geïrriteerd en sommeerden hem om om te keren naar het hostel, dat was 30 minuten rijden. Hij zou dan de 1000 bath krijgen voor alleen het eerste ritje. We waren erg teleurgesteld.. Hele dag verpest. Toen we uitstapten, gaf Joep hem de 1000 bath. Hier ging hij niet mee akkoord en werd boos. We liepen weg en hij kwam achter ons aan. Ondertussen had hij een ijzeren staaf gepakt, waarmee hij zat te dreigen. We vonden het nu toch wel eng worden. Rieke en ik liepen hard door en de jongens probeerden de boel te sussen en met hem te praten. Uiteindelijk gaven ze hem nog maar 400 extra, omdat hij ook de naam van het hostel wist. Wat een lul en afzetter!
's Avonds zijn Rieke en ik wat gaan eten bij een supergezellig tentje, inclusief kerstboom, en doorgelopen naar de nightmarket. Viel wat tegen, veel souvenirs en bij elk kraampje dezelfde. Ik had hoofdpijn en was kapotmoe. De jongens gingen nog bier drinken, maar wij gingen naar bed rond 23u.
Ik lig op de kamer met drie anderen. Gelukkig hield de Chinees zich gedeisd. Keihard bed, maar redelijk geslapen.
's Ochtends zijn Rieke, Christina (een andere Duitse) en ik naar het flowerfestival gelopen. Een soort bloemencorso met praalwagens, een fanfare en dansers. Niet veel wagens, maar het is toch een groot festijn in Chiang Mai.
Uitgecheckt bij de een, ingecheckt bij de ander. Ik lig op de kamer bij de mannen. Verder nog een dikke Amerikaanse. Morgen moeten we weer van kamer wisselen. Ik bezoek nog een tempel in de buurt.
We boeken samen met de mannen nog een trip naar hetzelfde wat we gisteren gemist hebben.
Daarna is het tijd voor mijn eerste Thaise massage. Pfffff dat deed best pijn, ik werd helemaal uit elkaar getrokken! Rieke had het wel vaker gehad. Voor een uur betaalde ik 6,25 euro :-) Wat wel grappig is, je moet dus overal je schoenen of slippers uittrekken als je ergens naar binnen gaat. Hier zetten ze dan alle schoentjes weer in looprichting voor je neer, zodat je direct kunt instappen.
Daarna even naar het zwembad, gelegen tegenover het Deejay hostel. Mede daarom is dit hostel zeer populair onder Nederlanders en dat is te merken ook. Wat een Hollands volk, maar het is wel makkelijk contact maken zo.
Ze willen vanavond Carnaval gaan vieren, dus een soort van kroegentocht in Chiang Mai met de vele backpackers die hier zitten. Er was al veel belangstelling, dus het wordt vast gezellig.
Eerst even douchen en met de mannen een hapje gaan eten. Voor nog geen 3,50 euro weer heerlijk gegeten.
Om 20.30u hadden we afgesproken in het hostel om vanuit daar te vertrekken naar het uitgaanscentrum van Chiang Mai. Een grote groep Hollanders had zich verzameld met daartussen en handjevol anderstaligen. Martin, Brabander de grote initiator, maakte bij iedereen zwarte strepen met het roet van een verbrande lepel. Ik hoorde mijn naam roepen en wie waren daar? Talitha en Mick, die ik eerder in Bangkok had ontmoet met de fietstocht! Superleuk!
Erg gezellig was het compacte uitgaanscentrum, waar iedere backpacker naar toe was gekomen, zo leek het. Een ladyboy zat tegen iedereen aan te schurken, backpackers dronken emmertjes met gemixte drank, de polonaise werd gelopen op de beat. Kortom, een geslaagde avond. Daan en ik liepen rond 23u terug naar het hostel. We waren best moe en moesten morgen natuurlijk die tour doen.
Joep kwam pas om 4u de kamer binnenschijten. Resultaat: wij wakker en Joep sliep binnen 5 minuten.. Ook het geblaf van Daniel hielp nou niet echt.

Toch stonden we fris en fruitig om 8u klaar om opgehaald te worden voor de trip naar het NP van Doi Ithanon. Rieke en Christina zaten al in het busje vanuit het andere hostel. Hele familie van de guide weer mee.
Allereerst stopten we bij een waterval. Ik nam 1 foto, Joep wel 20. Zo bijzonder was het allemaal ook niet, maar smaken verschillen ;-) En maar elkaar met afzeikhumor bestoken, heerlijk.
Vervolgens naar het hoogste punt van Thailand, het was er groen en bebost. En het was er 7 graden. Best frisjes in een dunne rok.
Het uitzicht zou fantastisch zijn, alleen zagen we niks door de laaghangende wolken. Een wedje of dit wel goed ging komen, leerde me dat ik ongelijk had. Het zal geen verrassing zijn dat ik dacht van niet ;-) Het trok ineens helemaal open! Net op tijd om de 2 pagodes in vol ornaat te kunnen zien. Het mooie plaatje van de reisgidsen hebben we helaas niet kunnen evenaren, vast met een drone gemaakt ofzo.
Na daar iets van 45 minuten te hebben rondgelopen, gingen we lunchen. Lekker! Allerlei groenten, vlees en soep kwamen op tafel. De oh zo vriendelijke guide smeet alles nog net niet op tafel. We namen al niet eens meer de moeite om Engels te praten voor Christine, we tetterden gewoon lekker Nederlands door...
Daarna stopten we bij het lokale marktje, daar waren we snel klaar mee. We waren weer lekker op dreef.. Vervolgens nog een waterval en een Karen tribe bezocht, een zogenaamd authentiek dorpje, waar vervolgens tientallen toeristen doorheen lopen. Bij de "longnecks" stam schijnt het ook zo erg te zijn.
Rond 17.30u kwamen we weer aan bij het hostel. Even gedoucht en gerust. We zouden gaan eten voor Rieke haar verjaardag, die morgen zou zijn. Maar we wilden ook nog naar de Sunday Walking street market, die erg gezellig was! De brede straat was volledig afgesloten voor verkeer en er waren weer heel andere dingen te koop dan op andere markten. Uiteindelijk maar even op straat gegeten. Daniel stopte niet meer, die heeft een lintworm. En telkens doemen weer nieuwe bijzondere etenswaren op.
Ik probeerde ook eens wat (dacht een lekker cakeje te hebben) en ja hoor, een gortdroge, massieve oliebol was het resultaat!
Nog wat gedronken met ook wat anderen uit het hostel, waarna Rieke maar ging slapen. Die blijkt niet helemaal fit. Rieke zal ik niet meer gaan zien, want zij reist door naar Laos.
Om 23u zie ik een briefje op mijn kamerdeur met mijn naam. Of ik morgen ook de full day olifantentour kan doen in plaats van de 1/2 day tour, voor dezelfde prijs. De pickup was dan niet 7u, maar 8.30u. Komen ze lekker op tijd mee, maar nee! Dat kan dus niet, want ik vlieg om 17u naar Krabi. Er stond een nummer bij, dat nog geprobeerd, maar geen gehoor. Ik hoopte maar dat hij wel om 7u zou komen!
Lekkere kakkerlak in de badkamer, later was ie weer door het putje gekropen..
Alvast afscheid genomen van de jongens, zij gaan een jungletocht doen van twee dagen.

Om 7u kwam er idd een man aangelopen, die zei dat hij om 8.30u terugkwam. Ik zei met klem dat ik op tijd op het vliegveld moest zijn, maar dat zou allemaal goedkomen zei hij. Een chauffeur zou me daar wel afzetten. Dus backpack ook mee. Het zal wel.
Nog maar even naar de kamer gegaan. Om 8.45u uiteindelijk opgepikt.

Er zat een chagrijnig stel in en een, zo blijkt, een Nederlandse die alleen reist. Ingrid komt uit Amsterdam en is erg grappig en gezellig, dit wordt een leuk dagje.
We rijden eerst naar een marktje, waar ze inkopen doen voor het eten van vanmiddag. Andere Nederlanders waren al snel gespot, waaronder een blonde kortharige diva, die er bij zat alsof ze een fotoshoot moest gaan doen. Daar kan je dan weer even lekker om lachen. We komen na een uur aan in het olifantenkamp, Elephant Dream Valley, in the middle of nowhere tussen de rijstvelden. Er was ook geen weg er naar toe, je moest over de straatafzetting heenklimmen en een stukje naar beneden lopen. Mijn backpack blijft gewoon in de auto liggen. We dachten met zijn vieren te zijn, maar daar kwam toch ook weer een andere busje aan. Dat is jammer ;-)
Je moest je omkleden in kledij van de plaatselijke Karen stam, dan zouden de olifanten je als zodanig herkennen. Heel charmant allemaal.
De daypacks laat je gewoon liggen in het kamp en het voederen met het bamboe begint. Drie vrouwtjesolifanten eten er lustig op los en zo uit je hand. Je mag ze aanraken, knuffelen en foto's maken. Wel bijzonder dit! Wat voelen ze stug aan, ze hebben een hele dikke huid. De mannetjes zijn er niet bij, het is paringstijd en ze zijn in deze perioden te gevaarlijk, te agressief.
Een stel Argentijnsen eisten de olifant helemaal voor zichzelf op, zo irritant. Rot eens op als ik ook een foto wil maken, zonder dat er een de olifant dood probeert te knuffelen. We maken een wandelingetje en de olifanten lopen lekker bamboe te eten en met hun oren te flapperen. Een Thaise begeleider geeft na het maken van een foto mijn camera niet meer terug en maakt een fotoshoot. Ingrid en ik hebben dorst, het duurt ons alweer te lang haha. Tijd voor de lunch, die staat alweer klaar op tafel.
Heerlijk gegeten, er was in overvloed.
Vervolgens gaan we de olfanten insmeren met modder en daarna wassen in de rivier. We zitten zelf ook onder. Foto's worden geschoten, we mikken met water en poep, staan in de zeik en poep van de olifant. Was erg leuk.
Primitief gedoucht en op naar het vliegveld. Gelukkig dachten ze daar goed om en was ik ruim op tijd daar. Het was grappig dat de anderen ook meereden, dus ik werd als eerste afgezet. Had ik dus toch een full day tour gehad :-)
De reis naar Bangkok was een uur vertraagd, wat problemen kon geven voor de overstap naar Krabi. Een Amerikaanse broer en zus (ook zuster) en veel anderen zaten in hetzelfde schuitje. De vlucht naar Krabi hebben ze ook vertraagd misschien, want we gingen het halen. De vraag is altijd of ze dat redden met het overhevelen van de baggage.
Na het achteroverslaan van twee maaltijden in het vliegtuig, kwamen we aan op Krabi. En wonderwel was de baggage er ook.
We deelden een taxi samen met nog een andere Amerikaan, die heel overdreven kauwgom aan het kauwen was en mij compleet negeerde, naar het centrum.
Daar werden we afgezet bij ieder ons hostel. Lekker een kamer voor mij alleen, dat is wel lekker als je om 23.30u aankomt. Maar eens kijken wat ik morgen ga doen..
Ben benieuwd wat het zuiden mij brengt! :-)

Xx Mariska