Irkutsk en het communistische flatje

Na het ontbijt worden we opgehaald door een busje om ons terug te brengen naar Irkutsk. Er blijken nog een dozijn tieners in te stappen die (we snappen het eindelijk) de deo nog niet hebben gevonden. Wij hebben de eerste keus aan plaatsen, dus kiezen wij een plek. Onze backpacks mogen in het gangpad staan, iedereen die daarna instapt, moet zijn koffer of backpack afgeven en deze wordt boven op het dak gebonden. Zouden we nu eindelijk eens het voordeel krijgen wat we verdienen? :-) als er een stelletje als allerlaatste arriveert, begint het meisje als een kleuter te pruilen als ze ziet dat ze niet naast haar meurende vriend kan zitten. Maar wie zit er wel naast? Juist Coba is de Sjaak.
Als iedereen gereed is, rijden we aan, de helse reis terug begint. De wegen zijn enigszins rechtgetrokken door een shovel, maar we stuiteren nog steeds door het busje.
Eenmaal in Irkutsk slapen we bij iemand thuis. Deze vrouw heet Nadia en woont alleen in een communistische flatje. Ze ontvangt ons hartelijk met thee, maar als deze klaarstaat, maakt ze zich uit de voeten en zijn we alleen in de flat. We gaan dus maar op pad en gaan de weinige bezienswaardigheden spotten. Een kerkje hier, een winkelcentrumpje daar. En wat verdwaalde beelden. Er is niet zo heel veel te zien. Irkutsk wordt ook het Parijs van Siberië genoemd, nou..... Misschien zo'n achterwijk dan.
De kleding in de winkels hier is echt te lelijk voor woorden. Ruches, kantjes en gekleurde stippelrokken. Zouden ze hier ook carnaval vieren? Veel mensen lopen trouwens hier in legerkleding, dat is wel echt een dingetje.
We eten wat en lopen weer terug naar ons verblijfsadresje. Nadia is weer thuis en zit Goede Tijden, Slechte Tijden te kijken. In het donker. Als Coba ook op de bank gaat zitten, lijkt het erop dat ze niet gestoord wil worden. Blijkbaar is het spannend. Dan maken we het ons na de douche maar gezellig op ons kamertje. Met alleen twee bedjes erin. En een knuffel.
We gaan vroeg slapen, want morgen vroeg weer op!

Om 6.30u gaat de wekker. Nadia is al druk in de weer met ons ontbijt, dat valt dan weer mee..
Gebakken eitje, worstje en soort van poffertjes. Dikke prima. Toch heeft zij geen Nederlands klompje verdiend. Deze had ze overigens al.
Ons busje staat alweer klaar en brengt ons naar het station, waar Anna staat te wachten, inclusief iets dat op een kater lijkt. Onze trein vertrekt om 8.15u en er staan deze keer een hoop toeristen te wachten. Veel Zwitsers, of in ieder geval mensen die Frans spreken, dus we voelen de bui al hangen. Maar nee, wie zitten er in onze coupé? Twee Nederlanders, Hanneke en Jelco. We krijgen een kopje thee aangeboden van de provodsjnik. Wat een gastvrijheid zo opeens! Dat hadden we niet meer van ze verwacht, van die Russen..
We wisselen reiservaringen uit en horen dat ze een paar nachten in de trein door hebben moeten brengen met twee dronken Russen, wat echt verschrikkelijk was. Ze begonnen direct te schreeuwen, niet te begrijpen, kip kluivend en ondertussen half over de nek gaan, spelletjes op de telefoon spelen midden in de nacht met geluid aan, de coupé meurend naar de drank. En, wat Jelco's grootste ergernisje was, het krabben aan de voetzolen, waardoor hij met groot afgrijzen zag dat er tenenkaas en eelt naar beneden dwarrelde. Haha dat wil je dus echt niet in zo'n trein!
De dag gaat snel voorbij, we praten wat en nemen wat foto's vanuit de trein van het Baikalmeer, waar we vlak langs rijden 10-tallen kilometers. We hebben nu eindelijk het idee dat het landschap wat mooier wordt. Rond 20u plaatselijke tijd kunnen we de grensovergang verwachten naar Mongolië, waar we iets van 5 uur geduld moeten gaan hebben voordat alles gecheckt is. Het landschap verandert in uitgestrekte groene omgeving met bergen op de achtergrond. Geen straf om uit het raam te kijken.
We hebben nog geen noodles gehad vandaag. In onze vorige treinrit heeft Coba ontdekt dat alle noodles die hier verkocht worden over de datum zijn. Coba had er één te pakken van februari dit jaar. Er zat schimmel op. Nou, dan ben je wel even genezen hoor.. ;-)
We lopen nog even de hele trein door en ontdekken aan het uiteinde van de trein een raampje, waar je goede foto's kan nemen van het landschap dat achter je laat. Daar even gestaan. Net op tijd, want daarna liet de eerder maffende provodsjnik daar geen mensen meer toe.
Toch nog maar een noodletje dan..;-) We krijgen immigratieformuliertjes die we moeten invullen, maar compleet in het Mongools, zodat we er niets van snappen. Een Franse man met een buik waar je u tegen zegt, drentelt zenuwachtig heen en weer. Later komt de provodsjnika toch de Engelse variant brengen, gelukkig. Omdat het toilet ongeveer een kwartier voor een stop dichtgaat en dat voor mogelijk vijf uur dit keer, hebben we onszelf een drinkverbod opgelegd en moeten we nog even snel naar het toilet.
Die theetjes van vanmorgen? Die moeten we alsnog afrekenen.. :p
Om 20u komen we bij de grensovergang Rusland - Mongolië aan in Naushki. We zijn op de hoogte dat het lang kan gaan duren, dus pakken we een spelletje van Hanneke en Jelco. De provodsjnika sist naar ons dat we de kaarten weg moeten bergen, waarom is niet duidelijk. Wachten dan maar op wat komen gaat. Douaniers stampen de trein binnen, paspoorten worden verzameld en de gezichten gecheckt. De Russische douanier lacht ons nog best vriendelijk toe, zozo gaan we het dan toch nog beleven in Rusland? We krijgen zowaar de benodigde stempels. We moeten even de coupé uit, de bagage wordt voor de vorm even gecheckt door de banken wat op te tillen en de matrassen. Dat was het, nu kunnen we weer gaan zitten.
Ondertussen is de Franse buik nog steeds ontzettend zenuwachtig van dit blijkbaar spannende gebeuren, dat hij maar op de gang heen en weer blijft drempelen. Ook komt hij steeds onze coupé binnen terwijl hij toch echt 2 coupés verderop zit. ;-). Tis wat die zenuwen...
Na toch wel twee uur gaan we door naar de volgende in Mongolië. We zijn erg moe en gaan alvast liggen. Rond 23u worden we gewekt en wordt het licht aangedaan. Na deze ronde kunnen we eindelijk gaan slapen rond 00.30u. Kapotmoe.

Doeiiiii Coba en Mariska