Het echte nomadenleven

Na ons vorstelijke ontbijt, laden we ons busje weer vol met de bagage en gaan we op pad naar een Mongoolse nomaden familie waar we twee nachten mogen blijven. Onze chauffeur, MG, houdt nogal van harde muziek, het liefst Mongools inclusief de videoclips. Onze superdeluxe 4x4 van is van alle gemakken voorzien. Schermpjes in de hoofdsteunen, bluetooth aansluiting zodat je alle muziek kan afspelen over de boxen. Maar die zitten dus achterin en de MG draait iedere keer aan de volumeknop. Misschien worden we nog doof tijdens deze reis. Ondertussen zien en horen we de ene zoetsappige videoclip na de andere voorbijkomen. Na twee uur vragen we of we even onze eigen muziek aan mogen. Wij hebben immers ook bluetooth :-). Zo, dat scheelt weer wat hoofdpijn! Het landschap is echt adembenemend, we raken niet uitgekeken! Precies waarvoor we hier naartoe wilden. Weidse vlaktes, zo ver als je oog reikt, groene, afgewisseld met gele steppes, op de achtergrond bergen, hier en daar een heuvel, grote plassen langs de weg met daarin kuddes. De kuddes bestaan hier voornamelijk uit paarden, geiten, schapen, yaks en ook heb je eekhoorns. Hele kuddes trekken over het landschap voorbij. Ze grazen tot ze zich volgevreten hebben en dan nog meer. Wat een leven! We passeren ook wat gerkampen of dorpjes met houten huisjes. Heel primitief allemaal. We stoppen hier en daar voor wat foto's, en rennen dan ook een heuvel op voor het uitzicht. Wow! Als we bij een stadje aankomen, stoppen we bij een marktje. Het is de bedoeling dat we een kado meenemen voor de nomadenfamilie waar we verblijven. Het marktje is meer een soort van overdekt winkelcentrumpje met allemaal kleine supermarktjes. Ze hebben van alles wat. We kopen een fles wodka, sprite, jus, chocolade koekjes en lollies. Dit vullen we aan met de stroopwafeltjes die we uit Nederland hebben meegenomen en een sleutelhanger klompje. Hopelijk valt het in de smaak.
Pas laat stoppen we voor de lunch. Dit is bij een houten huisje, wat heel primitief is ingericht. We zien ook de slaapplek van de bewoners en MG vindt het blijkbaar een goed idee om daar een uiltje te gaan knappen. De dochter des huizes begint onze maaltijd klaar te maken. De kachel staat aan en daar zetten ze een grote ketel in de vorm van een wok op. We krijgen noodles met vlees en ketchup en dat smaakt eigenlijk prima.
We gaan aansluitend een vulkanisch natuurgebied binnen. Een ravijn van 100 kilometer bevind zich naast de weg en geeft een mooi uitzicht. Als we een hobbelige weg hebben afgelegd komen we bij de Khorgo vulkaan. Hij is niet zo hoog maar heeft een grote krater. De vulkaan is pas 9000 jaren jong en er bevinden zich in de nabije regio 33 kraters. We klimmen naar boven en het uitzicht blijkt geweldig. Bij de offerplaats hangen we nog even onze Russische linten op en lopen we 3 keer om de offerplek heen. Elke keer moet je er een steen opgooien. Nou, ons kan ons deze reis niks meer gebeuren!
Als we beneden zijn stappen we in het busje, eindelijk gaan we naar het nomadenkamp. Het ligt om de hoek van de vulkaan, dus we zijn er zo. Wat een adembenemend mooie plek! We hadden het niet beter kunnen wensen. We worden uitgenodigd door de nomaden familie in de grootste tent, waar we Mongoolse thee krijgen en heerlijke yak snoepjes. Bijna iedereen stopt deze in zijn zak want we weten inmiddels dat ze niet te kanen zijn. Alleen Esther vindt ze wel te doen. Norboe de gids vertelt van alles over de gebruiken en na een tijdje mogen we ons kado geven aan de vrouw des huizes. Ze is er blij mee, gelukkig! De opa van het kamp loopt helemaal voorover gebogen want hij is door zijn rug gegaan. Hij blijft echter wel sjouwen met van alles en nog wat. Hout voor onze kachel bijvoorbeeld. Het omaatje heeft zo'n typisch oud Mongools gezicht.
We delen de ger met Esther en Peter en het is een hele gezellige. De kachel wordt meteen opgestookt want het is niet warm vandaag. Knus hoor. We lopen wat rond het kamp en schieten al onze rolletjes vol. Wat is het hier gaaf! De jongste kinderen crossen rond op een fiets en gaan door de grootste plassen. Als er een dan zijn hele broek nat heeft van de modder is hij heel boos en loopt hij alleen nog maar te pruilen. Rond het kamp is van alles te vinden. Er liggen schapen huiden te drogen aan de lucht en we vinden iets wat vermoedelijk de slachtplaats is, want er liggen nog resten van dieren. Een yakpoot, koeienhoorns, stukken kaak, etc. Er is ook een baby in het kamp en deze is echt te schattig. Dit is dus het echte Mongolië, heel veel te zien!
Nog voor het eten moeten de baby yaks van de grote kudde gescheiden worden, deze slapen 's nachts in een soort van bench. Met hout afgebakend stuk grond. We hebben de grootste lol! Je moet achter de beesten aanrennen, door de yakschijt want die ligt werkelijk overal, komen die schoenen van Rusland weer goed van pas, en de jonkies laten zich het hok injagen. Het duurt ff, maar dan heb je ook wat. De volwassen yaks moeten buiten blijven en zij worden de vlaktes opgejaagd, als het goed is zijn ze in de ochtend weer vanzelf terug. We voelen ons echte herders.
Het toilet bestaat hier uit een gat in de grond met twee planken eroverheen waar je je voeten op moet zetten. En dan hurken maar! Enig ook....haha
Dan is het etenstijd. We worden weer in de grote ger uitgenodigd, en krijgen een noodlesoep met van alles erin voorgeschoteld. Het vult goed! Als toetje krijgen we zelfgemaakte yoghurt van de yak. Deze smaakt best lekker en je kan er ook nog blauwe besjes in doen. Alle vruchten zijn hier kleiner dan bij ons thuis, dat komt omdat de zomer hier zo kort is. Dus van alles is het mini. Na het eten doen we nog even zelf de afwas in een teiltje. Als de vrouw des huizes dit ziet zet ze snel alle overige afwas er ook nog bij. Heerlijk zo'n gasten denkt ze. Tijdens het eten regent het ontzettend hard, gelukkig zitten we warm binnen. Als we dan na het eten buiten komen schijnt de zon alweer en verschijnt er een mooie regenboog. We gaan even gezellig warm in onze ger zitten, het vuur wordt weer aangemaakt. Als het al begint te schemeren moeten de schapen en geiten nog de bench ingejaagd worden. Dat is een koud kunstje voor ons natuurlijk. Hup, door de modder dan maar weer. Het gaat heel vlug, de beesten volgen elkaar naar binnen. Daarna kunnen we dan gaan slapen, terwijl het haardvuur lekker knettert en een mooi licht op het tentdoek geeft.

Brrrrr wat is het koud! De kachel is vannacht uitgegaan en dan koelt het hard af. Als je naar het toilet moet, dan moet er een zaklamp mee en een dik vest aan en hopen dat je niet door de yak en koeienvlaaien loopt. De weg naar het toilet is een metertje of 50. Als we naar buiten lopen, zien we een helderblauwe lucht. Een goed begin!
We krijgen een lekker ontbijt voorgeschoteld met yakboter, brood en een soort van pannenkoeken.
Daarna helpen we met het melken van de yaks. Het lijkt makkelijker dan het er uit ziet! Het is het werk van de Mongoolse vrouwen en zij melken alsof het een lieve lust is. Ons gaat het iets minder goed af... Als Coba en Esther aan de beurt zijn, is de yak op ;-) Een sneu laagje melk in totaal is het resultaat.
We stappen in het busje en worden naar grotten gereden. Het landschap is weer geweldig. Na de grotten lopen we richting de dennenbomen en begint MG in de boom te klimmen. Ze halen de dennenappels eruit. Daarin zitten nootjes en die zijn erg in trek bij de Mongolen. Voor ons zit er niet zo heel veel smaak aan. Daarna stappen we weer in het busje en rijden we naar het witte meer. Als we aan komen rijden liggen er prachtige roze bloemetjes op het water en is het meer ontzettend blauw. Norboe gaat hier pootje baden en wij lopen even wat langs het meer. Heerlijk hier. Daarna rijden we de berg op voor een foto momentje en gaan we meteen weer terug naar het kamp. De weg is heel slecht, een 4x4 is echt wel nodig. We rijden ook door kleine riviertjes. Eenmaal terug in het kamp hebben we nog even wat tijd voor onszelf en eten we de lunch buiten. En wat eten we? Noodles! Maar ze smaken wel weer lekker. Na het eten gaan we even lekker in de zon liggen. Heerlijk zo'n 1,5 uur even niks doen. Dan gaan ze onze paarden halen. Met zijn tweeën op een paard gaan ze naar de paardenkudde om met zes stuks terug te komen. Deze worden nog gezadeld en dan mogen wij erop. Als iedereen zit, gaan we op weg! Hup meteen door de rivier met dat paard... :-) Deze keer wordt het zeker geen kleuterrit. We mogen draven en zelfs galopperen. Hup! Daar gaan we! Iedereen mag een beetje zijn eigen tempo aanhouden maar iedereen rent mee. Leuk! Het uitzicht is weer schitterend en we gaan als een malle. Zeker Coba kan er geen genoeg van krijgen. Onderweg gaan we nog even de kudde schapen met geiten terug drijven richting ons gerkamp, want ze moeten 's avonds weer vastgezet worden. Heel erg gaaf om dit op een paard te doen. Ondertussen kreten roepend om die beesten de goede kant op te drijven. Na twee uur zit het erop helaas en leveren we de paarden weer in. Het is nog steeds heerlijk weer, dus we gaan buiten onze thee drinken. Als we wat zitten te ouwehoeren, komt Norboe vragen aan Esther, die kapster is, of ze het echtpaar niet even wil knippen. Hilarisch dit, ben je op vakantie, wordt je nog aan het werk gezet! Eerst gaat de vrouw er klaar voor zitten, inclusief plastic zeiltje, zodat de haren niet op haar kleding komen. Als Esther om een schaar vraagt komen ze de paardenschaar brengen. Dit geloof je toch niet? Dat ding is zo bot en groot als wat. Uiteindelijk worden de coups met Coba's nagelschaartje geknipt. Sjongejonge zeg. Ondertussen heeft MG zich ook danig in de vingers geknipt bij het knippen van het paard en heeft Mariska's hulp nodig. Ook zij ontkomt niet aan haar werk deze vakantie. Vakkundig wordt de vinger aan elkaar geplakt en verbonden, MG is weer blij. We krijgen steeds wodka aangeboden en drinken gezellig wat mee. Ook krijgen we de baby nog in de handen gedouwd.
Norboe komt met een spelletje aanzetten, een zakje met gedroogde knoken van de enkels van een schaap. Er zijn 4 zijdes en elke is een ander dier. Het is een soort van kamelenrace die wij op de kermis hebben. Je gooit met 4 knookjes en als er 1 of meerderen op het paard vallen mag je pionnetje vooruit. MG die ondertussen wel wat wodka op heeft speelt steeds vals, onze gids wint uiteindelijk. Dan wordt er gevraagd of iemand ook op het paard wilt proberen te rijden zonder zadel. Coba is meteen enthousiast. Hup op dat paard dan maar, het stelt niet zo heel veel voor, rondje aan de teugel mee.
Als het tijd is om de yaks naar het kamp te brengen wordt Coba gevraagd of ze zin heeft om mee te gaan om per paard de yaks naar binnen te drijven. Uiteraard! Ze gaat wel even mee hoor. Samen met MG sprint ze weg, het gaat loei, uhhhh hinnik hard! Helemaal door het dal want aan de andere kant staan ze! Wow, wat een heerlijke rit. De yaks bij elkaar drijven lukt aardig en het is ook nog eens super leuk om te doen. Met dat paard een beetje langs de kudde draven en wat kreten roepen naar die beesten om ze de goede kant op te sturen. Met een drafje brengen we de kudde terug en daar staat iedereen klaar om de jonkies van de groten te scheiden en in de bench te zetten. Team Nederland is goed op dreef. Er wordt wat afgerend tussen de beesten en alle jonkies krijgen we te pakken. We hebben het idee dat de Mongoolse familie de hulp wel echt waardeert. Ze vinden het leuk te zien dat wij zo enthousiast zijn.
Er zijn ook nog andere toeristen gearriveerd, Italianen, maar die doen helemaal niet mee! Ze staan van een afstandje te bekijken hoe het gaat, maar lijken er niet zo enthousiast over als wij. Wat een droogkloten! Nou ja, ze moeten het ook zelf weten. We hebben het idee dat hun gids ze ook niet echt betrekt bij het geheel, terwijl die van ons en de chauffeur wel echt taken verrichten in het kamp. Misschien kennen zij de familie beter.
Coba komt helemaal gelukkig van het paard af. De opa Mongool vindt het ook helemaal geweldig dat ze zo enthousiast meedoet.
Nou, na dit geheel hebben we wel een heerlijke maaltijd verdiend, niet? We hebben honger als een paard! :-) En wat staat er op het menu? Juist! Noodles!!! Hmmmmm foutje van de gastvrouw, ze had er even geen rekening mee gehouden dat we die vanmiddag ook al hadden gehad. Ach, we schuiven het gewoon naar binnen hoor!
Deze keer eten we ook in onze eigen ger, er zijn teveel gasten.
Na het eten wordt de kachel weer aangemaakt en verandert onze ger in een sauna. Jeetje wat heet! Met de deur open dan maar, zonder kachel is het namelijk te koud.
Wat zullen we heerlijk slapen!

De volgende ochtend om 7.30u wordt onze kachel aangestoken door opa Mongool, terwijl wij nog in bed liggen, zo lief! We krijgen ontbijt op bed in onze ger en maken ons op voor opnieuw een autoritje. We rekenen het paardrijden af en blijken ook voor onze begeleiders te moeten betalen, de gids en chauffeur. Geen korting voor het geleverde harde werk dus ;-) Ondertussen is onze chauffeur nog in geen velden of wegen te bekennen terwijl het toch al echt 0900 uur is. Normaal gesproken is hij enorm ongeduldig en begint hij te toeteren als het hem niet snel genoeg gaat. Dus we besluiten hem even terug te pakken. We beginnen als een gek op de toeter te rammen en binnen 15 seconden staat hij naast de auto. Sorry, hij was nog soep aan het eten. Haha hij kan de grap wel waarderen. :-) We nemen afscheid van de familie, waar we heerlijke dagen hebben gehad en het echte nomadenleven hebben mogen beleven. Wat was het leuk!
Het is weer even rijden, voornamelijk offroad. Onderweg piesen we tussen de karkassen en doen we inkopen bij de supermarkt voor een picknick onderweg.
Tussen de paardenstront en in de miezerregen eten we onze lunch; broodje tonijnsalade en wat zoetigs. We worden wat melig en lachen in de auto om het feit dat we er nog steeds niet zijn. "Na de volgende heuvel" is het serieuze standaard antwoord van onze gids. Hahaha na elke heuvel komt weer een andere, dus dat schiet niet op. Waar we helemaal heen gaan is ons niet helemaal duidelijk.
Na ruim 5 uur bereiken we ons gerkamp, een toeristische dit keer, de warmwaterbronnen zijn vlakbij.
We duiken onze gertent in en gaan snel badderen in de warmwaterbronnen, waarvan ze buiten baden hebben gemaakt. Echt heerlijk, we blijven wel even dobberen.
Daarna lekker douchen en wat chillen en muziek luisteren op bed. De kachel wordt opgestookt door wat meisjes, maar het gaat niet soepel. De tent staat binnen no-time blauw en het vuur dooft ook al na 5 minuten uit.
Om 19u wordt het eten opgediend en daarna doen we een kaartspelletje, die onze gids ons uitlegt. Onze chauffeur heeft het duidelijk vaker gespeeld, hij speelt aardig uitgekookt.
Het is gezellig met zijn zessen en we hebben een leuke avond, onder begeleiding van wat wodka.
Daarna wordt er een hoop aandacht besteed aan het opnieuw opstoken van onze kachel, maar dit duurt wel een half uurtje haha, maar uiteindelijk lukt het.

Na een lekkere nacht worden we weer om 8u verwacht voor het ontbijt. Onze kachel zou weer aangemaakt worden rond 7u en er kwam ook wel iemand binnen, maar toen Coba "yes, please" zei, sprintte ze snel weer weg. Jammer dit.
Om 9u zijn we gereed voor vertrek. We zetten het inmiddels voor ons bekende Mongoolse rapnummer op en zingen luidkeels mee, zodat de hele parkeerplaats mee kan genieten, wat op lachende gezichten kan rekenen. We rijden weer de hele dag, de weg is slecht en we steken zelfs riviertjes over met onze stoere bus, stoppen voor een pechgeval van een stel Mongolen, waar we weinig aan kunnen doen, en de lunch in Kharkhorin.
We komen weer langs de zandduinen en er wordt gestopt, zodat we op de kamelen kunnen rijden. Zo toeristisch als wat natuurlijk. De Mongooltjes dringen zich op met hun kamelen en er staan er zo een stuk of tien om ons heen. Nee helaas, we willen geen ritje op je kameel, Mongool! :-) Deze woordkeuze mag gewoon hier in Mongolië :-). Er worden wel wat selfies geschoten en dan gaan we weer op pad. Door de losse zand van de duinen stroomt nog een riviertje en omdat MG niet goed kan zien of er drijfzand op de bodem ligt, besluit hij zijn 4x4 aan te zwengelen. We rijden er zo doorheen, niks aan het handje. Na een heel hobbelig pad komen we bij een oud klooster en de overblijfselen van wat ooit een klooster is geweest. Stalin heeft alle kloosters verwoest in Mongolië. Het is erg mooi, vooral ook door het landschap waar we ons nu in begeven. De rotsformaties zijn echt schitterend en we hebben een prairie-achtige omgeving. Hier vlakbij ligt ook ons gerkamp, ze weten ze wel uit te zoeken zeg! Alweer zo'n prachtige locatie! We willen dan ook meteen een wandeling gaan maken naar de rotsen, dus even de wandelschoenen aan trekken. Je weet wel, die lelijke gedrochten uit Rusland. Ze doen het nog steeds! Dan komen we erachter dat onze deur van de ger niet dicht kan. Balen, want we willen hem wel afsluiten eigenlijk. Er komt al snel iemand aan met een mes en die begint aan de deur te snijden om hem kleiner te maken. Dan komt er een Italiaan, die timmerman is, zich er nog even mee bemoeien en binnen no-time kan onze deur dicht. Fijn! De wandeling is niet al te lang en we zien nog wat grotten. Heel erg mooi allemaal. Ook blijkt hier wiet in het wild te groeien.
Op de terugweg besluiten we nog de bergrotsen op te klimmen naar de top, alleen Mariska geeft geen zin en wandelt nog wat beneden tussen de rotsen rond. Boven op de berg is het uitzicht bijzonder mooi en de klim er naartoe is ook niet misselijk. We schieten mooie foto's daar, want de stenen hebben mooie ronde vormen en liggen alsof ze op elkaar zijn gevallen.
Als we weer beneden zijn is het etenstijd. We krijgen dumplings voorgeschoteld, ontzettend veel! Helaas weer geen groenten, die zijn hier slecht verkrijgbaar. MG gaat even wodka halen maar komt terug met een doos met koekjes. Huh? Blijkt dat hij de fles wodka in de doos bewaart, zodat het stiekem kan. We begrijpen alleen niet waarom hij daar stiekem over wilt doen. Dan vraagt Norboe of we nog willen boogschieten. We schieten een paar pijltjes buiten, maar moeten ze ook weer ophalen natuurlijk, dus heel veel zijn het er niet. MG wil even showen wat hij kan, zo'n macho mannetje is het wel, en schiet de pijl van een grote afstand terug naar het restaurant, waar de rest nog buiten staat. Gelukkig ziet Norboe de pijl aankomen en kan hij net op tijd wegspringen, anders had hij hem op zijn hoofd gekregen. Hij reageert even gepikeerd naar MG en vindt dat hij niet op mensen mag richten, geheel terecht ook, maar MG vindt het blijkbaar niet meer leuk en gaat terug naar zijn ger. Dus. Wij gaan binnen nog even gezellig kaarten. Daarna douchen en naar bed!

Vandaag rijden we naar Hustai NP, een hele rit weer. We hobbelen wat af in de auto. Onderweg zien we megagrote Steppe valken naast de weg zitten. Wat een beesten. Ondertussen hebben we ons Mongoolse muziekrepetoire ook alweer aan staan. Iedere keer als we een offerplaats passeren dan zet MG even de alarmlampen van de auto aan zodat we goed gezien worden door de goden. We neem voor de afwisseling eens een soort van knakworst bij de lunch en rijden dan weer door. Uit het niets verschijnt er een zandpaadje naast de hoofdweg en blijkbaar moeten we die afslag hebben. Gelukkig weet MG de weg :-). Na alweer een heel hobbelige route komen we bij het nationale park aan. Het is eigenlijk de bedoeling dat we eerst inchecken in onze ger, maar omdat de beroemde Przewalski paarden redelijk dichtbij door de parkranger zijn gespot, gaan we eerst daar heen. Deze paarden leven alleen in Mongolië in het wild en zijn erg mooi kwa uiterlijk. Als kleine stipjes boven op een berg staan ze dan. Hoe is het mogelijk dat Norboe en MG deze hebben gezien? Het kost ons in ieder geval aardig wat moeite. Zelfs met verrekijker. Dus we moeten het hogerop gaan zoeken. We beklimmen het bergje en staan dan een stuk dichter bij. Helaas mogen we niet al te dichtbij komen omdat we ze dan weg zouden jagen. Gelukkig heeft onze camera zoom! Dan vertelt Norboe vanalles over het park en de paarden. En je geloofd het of niet, maar deze Mongoolse paarden blijken twee chromosomen extra te hebben ten opzichte van andere paarden! Wat een Mongolen zullen we maar zeggen :-).
We lopen terug naar beneden en als we daar aankomen zijn we een kwartier zoet met het verwijderen van de kleefbolletjes die aan onze broek en schoenen blijven hangen van tussen het heide lopen.
Dan gaan we naar onze ger. En wat blijkt? Wij hebben de twee meest luxe van het hele kamp! Norboe is in dit kamp opgegroeid en zijn ouders en broertjes wonen hier ook. Dus we ontmoeten de hele familie. En blijkbaar geven ze de gasten van Norboe de beste tenten. :-). Hij verteld ook nog dat onze eigen WA en Maxima in ditzelfde gerkamp hebben overnacht. In ger twee om precies te zijn, deze ger heeft ook als enigste een eigen badkamertje aan de ger vast zitten. Grappig, deze hebben ze destijds speciaal voor hen gebouwd. Wij zijn helemaal lyrisch natuurlijk en willen deze ger van binnen bekijken. Helaas is hij bezet door een Engels echtpaar. Als we de man aanspreken blijkt hij laat te zijn voor zijn toer en moet hij snel weg. Misschien straks. Wij hebben best wel wat vrije tijd en zijn ons aan het bedenken wat we dan eigenlijk willen gaan doen. Esther en Peter weten het ook even niet. Dan komen we op het idee om een fotofilmpje te maken met de gopro van Esther. Hier hebben we wel een authentieke ger voor nodig. We lopen even het kamp door en zien dan dat MG in zo'n ger slaapt. Yes! We stampen gewoon bij hem naar binnen en beginnen met de film. Geinig even. Daarna maken we er buiten nog een met de ger op de achtergrond. Zo krijgen we de tijd wel om, we worden ook nog melig en dat zonder een druppel wodka! We komen Norboe weer tegen en hij gaat met ons mee kaarten. Wat een gezellige middag! Dan spotten we de Engelsman van ger nummer twee. Mariska rent er achteraan en regelt dat we even binnen mogen kijken. De Engelsen vinden het ook een leuk verhaal. Na het eten worden we bij de ger van Norboe zijn familie uitgenodigd. Zijn ouders zijn er niet, maar zijn broertjes en een vriend van de vader wel. Hij haalt ook nog even een koffer tevoorschijn met daarin de mooie kleding die de ouders dragen bij officiële gelegenheden. Wij mogen deze aan! Wat een lieverd is het toch. We schieten heel wat foto's, drinken thee en voetballen wat met de jongens. Peter laat ze wat trucjes zien en de jongens blijken er zelf ook best wel wat van te kunnen. Het is een erg leuke avond zo. Als we teruglopen naar onze ger, blijkt er nog een optreden te zijn van de nationale trots van Mongolië. De volksband blijkt op verschillende internationale evenementen gespeeld te hebben en ze zijn ook erg goed. Maar het blijft takkeherrie natuurlijk. :-).
Op naar ons bedje. Morgen gaan we naar de hoofdstad, Ulaanbaatar voor ons laatste dagje in Mongolië!